مهتاب قلبم سمانه ی نازم

بهاری دیگر از راه رسید

 شاید بهار وصال ما هم همدم این بهار باشد...

تو در کدام جمله ام نهفته ای؟

لایق کدام واژه ای؟

تو قلب نوشته های منی همیشه...

 این لحظه ها درگیر هوایی هستم نمناک

نمناک همانند اشک...اشکهایی از جنس انتظار

که بوی بغضهای در گلو مانده را میدهند...

باز همان حس غریب...

حس عاشقی با تمام وجود...

حس زندگی با عطر نفسهایت...

و چقدر دوستش دارم

امروز بیشتر از همیشه به تو نزدیکم

و بیشتر از هر وقت دیگر برای دیدار تو مشتاقم

چشمهایم را روی هم میگذارم

روزهایم میزبان غم کهنه ی دلواپسی است...

کاش میشد چشمهایم را به نشانی ات پست کنم!

 با ضمیمه ی حرفهای عاشقانه ام                                                                

 که از چشمه جوشانم قلبم برای توست...

غم را در نبود وجودت در آغوش سردم میزبانم

چه تنهایی سردی در غیاب تو مرا همواره مهمان است

میدانم تنها برای منی...

و روزی برای همیشه برای همیم...

روزی که دیر نیست...

تو را در آغوش میگیرم و

 سرت را به روی سینه ام میگذارم...

 و با  آرامش وجودت به  آسمانها پرواز میکنیم...

عشق من

تا آخرین طلوع و غروبم

تا آخرین نفس دوستت خواهم داشت

رویای واقعی زیبای زندگی من ...