تنفس عشق

عشق یگانه من،

باز عاشقتر شدم با نوازشهای عاشقانه تو. با نفسهایت که پر از عطر عشقند. بیتابترم کردی دوباره با نگاههای پر از دوست داشتن و بوسه های پر از خواستن. چه رازی است در آغوش تو که هر بار گرمتر و مهربانتر از قبل مرا میخواند و هر بار انگار اولین باری است که وجودم سرشار از تو میشود.

عزیز دلم،

این چند وقت خیلی زودتر از قبل دلتنگی سراغم میاد. هر بار که خداحافظی میکنیم تا دیدار دوباره، دلتنگی و بیتابی باهم به سمتم هجوم میارن و باز هم فقط امید دوباره دیدنت در برابرشون قد علم میکنه. چقدر خوبه که دنیای دو نفره ما بعد از این همه مدت هنوز بکر و عاشقانه است و هنوز پر از آرامش. آرامشی که هیچ چیز نمیتونه لذتش رو ازمون بگیره. از همون نگاه اول، بوسه اول پر از آرامش میشم و سعی میکنم هرچقدر میتونم این آرامش و دنیای بی نظیر و خالص رو ذخیره کنم برای خودم تا دیدار بعدی.

نگاههای عاشقانه تو، چشمهات که یه دنیا دوست داشتن توش موج میزنه و نمیشه عاشقشون نبود، بوسه هات، نوازشهای گرم و پر از محبتت  و همنفسی های بینظیرت دنیایی برام میسازه که احساس میکنم هیچ کس و هیچ چیز نمیتونه این دنیای قشنگ و ناب رو ازم بگیره. دنیایی که خود عشق ناب و خالصه.

دلتنگم و بیتاب و منتظر و مشتاق تا دوباره پر بشم از عشق و آرامش و دنیای بینظیری که عاشقشم چون تو با لحظه های عاشقانه 

بهم هدیه اش میدی عشق یگانه و همیشه من